Kampioen!

2 november 2552 (Thailand leeft volgens het jaar van de Boeddha)

Eindelijk is het zover. Mijn ware talent is boven komen drijven. Nu maar hopen dat daar nog een vervolgstudie voor is om te volgen, eenmaal terug in Nederland. Mijn ware talent is namelijk: bloemschikken. Ik ben kampioen bloemschikken! De Thaise teachers van het Guesthouse hebben alle stukjes naast elkaar gezet en toevallig mijn meesterwerk uitgekozen! Is dat niet geweldig?
En als een echte kampioen hoor ik natuurlijk mensen te bedanken die mijn geholpen hebben het zover te schoppen. Bovenaan mijn lijstje staat mijn oma. Jarenlang hebben we rond Kerst er een traditie van gemaakt bloemstukjes te maken met ook daarin de groene basis, vervolgens bloemen om de boel op te fleuren en als laatste een kaars in het midden. Precies zo gingen we zaterdag te werk in ons Guesthouse Sabaidee in Sukhotai, alleen dan met een Thaise touch.
De oase was vervangen door een stammetje van een bananenboom, de groene basis bestond uit bananenbladeren, bloemen uit de tuin en als laatste niet alleen een kaars, maar natuurlijk ook wierrook en.... een sterretje ertussen steken! Prachtig.

Voor Loy Krathong laten de mensen deze bloemstukken na het aansteken te water voor goed geluk. Ook om zich te 'veronderschuldigen' aan de rivier, omdat die gedurende het hele jaar heel wat heeft te verduren. Gooi er nog een muntje bij in en dan heb je me toch een jaar mazzel! Ik kon het dus ook niet laten om, ondanks dat ik van Alyanne een gelukspoppetje heb gekregen (uit Guatemala), er een Bhat in te stoppen. Dit komt neer op 2 eurocent.
Als laatste wil ik dan ook nog graag naast oma, al die andere mensen bedanken die ik vergeten ben te noemen, maar het ook mogelijk hebben gemaakt dat ik zover ben gekomen met deze wedstrijd.
Het is nog het vermelden waard dat het enthousiasme dat bij mij vrij kwam bij deze activiteit, ver te zoeken was bij een bepaald ander iemand. :)

Niet de meest spectaculaire gebeurtenis van de afgelopen dagen, maar zeker het vermelden waard. Leek mij.
Zondagochtend zijn we begonnen met een vijf uur durende busreis vanuit Suhkotai richting Chiang Mai. De plek waar we nu zijn. In Sukhotai is officieel de Loy Krathong begonnen en het is dus ook leuk om te zien hoe de mensen de afgelopen dagen daar naartoe leven. Overal lampionnen, lampjes zelfs kilometers langs de weg, bij alle huizen, de tempels verlicht met blikjes terpentine die als olielampjes dienen. Overal kraampjes, muziek, bloemen, verschillende activiteiten (zwaardvechten, kickboksen, wedstrijd bloemschikken voor pro's etc.). Maar het grootste moet nog komen van Loy Krathong, dit is vanavond. Het grote feest. Ik ben erg benieuwd!

De twee highlights die ik er nog even kort in wil gooien:
1. Sunset in Ayutthaya bij een tempel (zie foto's);
2. Ongepland, brutaal een basisschool binnen lopen in Sukhotai met de leukste reacties van de kinderen. Kon het niet laten. (nogmaals zie foto's)!


- Alyanne: foar dy, fonetysk de Thaise fersje
>> 'baai-na', 'lai', 'kaa-au' en 'thom' (2x)
'thaa', 'oe' (en puntje van je) 'tsjamoh'
'baai-na', 'lai', 'kaa-au' en 'thom' 'kaa-au' en 'thom'!
- Mem: Ja, het gaat nog goed als broer(tje) en zus. Hij eet goed, veel rijst en anders wel brood met jam en dit geloof je niet: hij is zelfs aan het kip kluiven geslagen. Nou je herkent hem niet terug!

Sabadikaa! * * *