H2O

Mem zei altijd al toen ik klein was dat ik een waterrat was tijdens zwemlessen in het zwembad van Schatzenburg of tijdens vakanties op Texel. Op die momenten lag ik meer in het water dan eruit. Jaren later is wat dat betreft nog niets veranderd en ik zit met die feiten in het achterhoofd helemaal op de juiste plek in deze hoek van Thailand. Overal water. De zee op loopafstand met zijn aangename temperatuur, het zwembad om eens een keertje niet in zout water te zwemmen en zelfs water uit de lucht. Ja, regen. Toen was het echt water all over.

Sinds de aankomst in Thailand hebben we geen regen meer gehad en dat kwam niet verkeerd uit. Afgelopen dinsdag begon het dan eindelijk weer eens te regenen. En hoe! Dus niet alleen in Nederland, maar ook aan de andere kant van de wereld een plens water uit de lucht. Het enige verschil is dat ik er eigenlijk wel blij mee was. Het zorgde voor wat meer verkoeling, want koud is het nog altijd niet. Daarnaast is het zó fijn om in de regen te zwemmen. Zoveel moeite heit, Marten en ik moesten doen om naar het zwembad te gaan, tussen Menaldum en Dronrijp, om te gaan zwemmen in een zomerse regenbui. Zo gemakkelijk was het op Koh Phangang. De deur uitstappen en plons! Het enige nadeel van de regen had kunnen zijn dat de Black Moon Party letterlijk in het water zou vallen. Dit had zo kunnen zijn, maar het was niet zo. 's Avonds was het droog en de Zweedse meiden Carolina en Emma, de Zwitsere Debby en ik konden daarom met een gerust hart richting Haad Rin Beach vertrekken. Ietsje ongerust nog, omdat er veel drugs wordt verkocht of bij kleding in wordt gestopt, zodat ze dit vervolgens door kunnen spelen aan de (nep?)politie. Op die manier weten ze op Koh Phangang heel wat geld bij elkaar te scharrelen. Enge verhalen, maar drugs kopen is voor ons geen optie en met jurkjes aan valt er weinig te verstoppen. Op het feest heb ik aan dit hele gedoe trouwens geen seconde meer aangedacht.

Black Moon Culture: (speciaal voor mem's Engelse les)
'Underground trance and progressive beats resound through the air as party goers dance on the beautiful sands of Haad Rin Beach. With amazing decor, live visuals and an international DJ line up every month, the Black Moon Culture is an intense partying experience'.

Prima vermaakt met de vrolijke mensen, muziek, gekleurde strandemmertjes drank (wij niet in verband met drugs), glow in the dark verf. Alles op het strand aan zee, prachtig. Veel bekenden en zelfs op de trancemuziek viel verrassend genoeg op te dansen.
Gelukkig had ik de laatste nacht niet meer mijn bungalow geboekt door gevonden verse muizenkeutels, maar ook omdat er die feestnacht weinig te slapen viel. 's Ochtends kwamen we thuis en hoefde voor die paar uurtjes slaap daarom alleen maar mijn muskietennet aan de 'veranda' te hangen van Carolina en Emma. Chillmatjes van het Guesthouse als matras, hond Vegas als waakhond en zzz.... Mijn backpack kon mooi veilig bij die meiden in hun bungalow staan, dus de ideale oplossing met ook nog eens een paar meter verderop het strand en zoute water. Dikke prima!

Gewekt door de warmte van de zon, was het tijd om alle gekleurde verf in de zee van me af te spoelen en te vertrekken naar het volgende eiland. Carolina en Emma naar Koh Samui en ik naar het duikeiland Koh Tao. Meteen daarmee heb ik mijn doel verklapt: duiken! Mijn laatste wens van mijn 'To do list'. Nu ben ik dus op Koh Tao. Het eiland dat ook echt als een eiland voelt. Meer nog dan het vorige door de bootjes in de haven, de mooie stranden en vakantiebungalows.

'Koh Tao is een piepklein eilandje met een oppervlakte van 21 vierkante kilometer ten oosten van de stad Chumpton en ten noorden van Koh Phangan, die 170 vierkante kilometer is. Het staat wereldwijd bekend om zijn veelkleurige koralen en zijn uiterst rijke waterfauna. Sinds enkele jaren daardoor ook uitgegroeid tot het 'duikerseiland' en is inmiddels bezaaid met honderden bungalows in allerlei soorten en maten. Het is duiken, snorkelen, zwemmen en relaxen wat de klok slaat.'
Aldus de Trotter Thailand van Joanne. De spontane en open Hollandse Joanne gaf me op de bootreis richting dit eiland een kauwgompje van de Albert Heijn toen ik zeeziek was. Zij had het grootste gedeelte van de duikcursus al in Nederland gedaan en is gister geslaagd met haar laatste 'open water' duiken. Samen deelden we een paar nachten een kamer at BAN's Diving Resort. Andere reizigers die ik tegen kwam in Thailand begonnen los van elkaar enthousiast over dit resort te spreken en geen woord te veel! Piekfijn hebben ze hier alles voor elkaar.

Gister voor het eerst, langer dan een mens van nature onder water zijn adem in kan houden, in het zwembad geweest. Kortom: gedoken! Met een DVD als instructie wisten we de basiskennis met de uitleg van de Hollandse Flavius (woont hier al 15 jaar) als aanvulling. Ik dacht het duiken van te voren heel eng te vinden, maar alles voelde eigenlijk heel vertrouwd en natuurlijk. Zoals een waterrat dat ook hoort te hebben!
Vandaag zelfs al een 'open water' duik gedaan en dit betekent dat we in het zoute water van de Golf van Thailand mochten duiken. Voor het 'echie'. Best stoer vond ik zelf. :) Veel nieuwe dingen gezien en ook gevoeld. Eerst over het zien. Zodra we onder water doken, waren de verschillende vissen al te zien. Magisch mooie kleuren. Van helder blauwe kleine visjes tot zebragestreepte wat grotere. Het koraal was vrij bruin en grijs, maar daardoor staken de vissen extra af. Zomaar toch even 12 meter onder water met je 'buddy'. Maggie uit Engeland is mijn duikbuddy. Wij houden elkaar tijdens het verkennen van de onderwaterwereld in de gaten, wijzen elkaar op de mooie dingen die we zien en helpen daar waar nodig met het duikmateriaal. Prima te doen allemaal.
Dan nu over de nieuwe dingen die ik gevoeld heb. Dit was wat minder prima te doen. Al bijna was ik het ziek zijn tijdens auto rijden vroeger vergeten. Zeeziek! Op de heenweg met de boot, nog voordat ik met een reuzesprong het water in kon springen, had ik mijn ontbijt er al uitgegooid. Om vervolgens de rest van mijn maaginhoud op vier andere momenten te legen. Gruwelijke vieze en zure smaak en deze smaak bleef tijdens het duiken heerlijk hangen. Gelukkig had ik tijdens het duiken zelf geen last. Ik baalde nogal van dit gevoel, maar heb een pilletje voor de laatste twee duiken morgen. Daarnaast ben ik opvrolijkt door het behalen van de theorie! Met een heuze toets moesten we schriftelijk alle regels, gebaren, berekingen en aparatuur benoemen. 'Veeeeery easy' zei Flavius, maar daardoor maakte hij mij alleen maar meer bang. Zoiets moet je nooit tegen een persoon zeggen met faalangstige trekjes. Achteraf had hij trouwens wel gelijk.

Om als laatste nog even terug te komen op het feit dat ik een waterrat ben.. (Joanne nam toevallig letterlijk dezelfde beschrijving van mij in de mond) In, op en onder water vind ik het helemaal leuk en kan ik super genieten, maaar niets fijner nog vind ik het, om daarna gewoon weer met twee benen op de grond te staan. Vooral vandaag. * * *