marshmallows en gitaarmuziek

17.29 uur zondag 12 nov. 06
slaapkamer


Vanochtend wakker geworden om half 6. Op een betonnen vloer. De vloer van een klaslokaal van de nieuwe school. Tussen de kruiwagens, stapels hout en zakken cement.

Want gister was het toch dan echt een feit. Na de voetbalwedstrijd hebben we de nodige spullen gepakt en na enige onzekerheid zijn we dan toch echt gegaan. Garret had zijn Jeep, dus al hobbelend zaten we met z’n zessen in de auto richting de nieuwe school. Nice and cosy met z’n vieren op de achterbank. De mannen hadden boodschappen gedaan en het belangrijkste waren de worstjes en natuurlijk de marshmallows.
Eenmaal aangekomen bleek het toch wel hard te waaien. Echt zo’n wind voordat er een dikke bui komt. Toch zijn we begonnen met het verzamelen van takken voor het vuur. Vier bricks (die stenen gebruiken ze normaal voor het maken van de school) heeft Edwin als een vierkant op de grond neergezet, zodat er precies een rooster op paste. Daarnaast nog een echt kampvuur zodat we konden zien dat de worstjes aan gingen branden. Het vuurtje was snel aan en brandde perfect. Nu konden we op zoek naar takjes die we konden gebruiken voor onze marshmallows. :idea: De takken moeten nog vers komen van de struiken én het is handig om de blaadjes van de tak van te voren te ruiken. Zo weet je wat voor smaak het takje achterlaat. Even ruiken… Niet slecht. Meteen even een spekkie proberen. Heerlijk. Ik bedenk me dat de laatste keer dat ik me daar misselijk aan heb gegeten, tijdens de barbecue bij Dietrich en Marja was. Alweer een tijdje geleden.
Daarna gooide Edwin de worstjes erop. Het viel nog niet mee om ze perfect te bereiden. Zwart van het vuur en van de grond hebben we ze tussen een broodje gedaan. Flets ketchup erop, ondanks de smaak toch voortreffelijk.
Gelukkig hadden we ja gezegd toen de mannen vroegen of we het door wilden laten gaan, want het was super gezellig. Een fles wijn, die Lilian van Dan en Edwin gekregen had op haar verjaardag, ging rond en Garret had speelde gitaar. ‘Net als in de film…’

Deze avond was eigenlijk vorige week gepland, omdat we dan het vuurwerk konden bekijken. En zelfs nu hadden we vuurwerk! Naja, niet echt vuurwerk, maar rondom zagen we allemaal onweersflitsen. Super helder en prachtig. Misschien nog wel beter dan echt vuurwerk. Aan het begin van de avond leek dat het echt snel zou gaan regenen. We hebben, zo lang we om het kampvuur hebben gezeten, echter geen drup gehad. Wel ’s nachts.
Het begon al laat te worden en Garret wilde naar huis. Netjes spullen wat opruimen, onze tassen uit de auto en daarna is Garret richting Amish gereden. Dat om Lilian thuis te brengen, want het leek haar niet ideaal om de nacht door te brengen in een lokaal van de nieuwe school. Bijna in de openlucht, op de vloer. Het was ook niet ideaal, maar dat vonden wij juist leuk. Het was de bedoeling dat we via een ladder naar de ruimte gingen, want het cement van ‘de veranda’ was nog nat. Maar dat wist ik natuurlijk niet en het was donker... Daarom staat er nu voor eeuwig een slipperafdruk van mij in het cement.

Annie en ik hadden beide geen (heel) luchtbed of matje om op te slapen, dus daarom hebben we onze slaapzakken maar als ondergrond gebruikt. Gelukkig wel mijn kussen en weer die i-chi-tenge’s als dekentjes. Kon minder eigenlijk. Nog even leuk gekletst en daarna was het kaarsje uitblazen en goodnight.
Heb die nacht nog wel twee uur wakker gelegen. Het regende behoorlijk en op het blikken dak maakt dat nog aardig wat lawaai. Ook ‘buiten’ (voor zover je van buiten kunt spreken) hoorde ik aparte geluiden. Maar gelukkig Dan had een hakmes bij zich, dus we waren helemaal veilig! Het enige minpuntje was dat hij dat mes ‘even’ niet kon vinden, bovendien zie ik hem ook niet zoiets normaal vasthouden. Haha, hoezo Dan komt uit Engeland? :D

De volgende ochtend werden we gewekt door de ruis die de radio maakt van de werkers die ook altijd op the plot slapen. Daarna kwam Edwin tot de ontdekking dat wij gewoon op de betonnen vloer hadden geslapen. Hijzelf had dus wel een matje en zelfs nog een muskietennet die hij aan één van de balken opgehangen had. Iets beter voorbereid, maar wij bleven niet achter! Van top tot teen ingesmeerd en ingespoten met anti-muggenspul. En tot nu toe kan ik geen bultje ontdekken. Niet slecht dus!

Na ons ‘uitslapen’ hebben we onze dekentjes uitgeklopt (want er lag op zich best veel stof op de grond) en spul ingepakt. Nog even toiletteren in de bosjes, rugzak op de rug en met een appel in de hand als ontbijt met z’n vieren weer langs het smalle paadje terug naar huis. * * *