de soap in het huis

22.48 uur woensdag 8 nov. 06
in het licht in de woonkamer


Afgelopen zaterdag was Izzy jarig. Oftewel Ismael. We hoefden niet de moeite te nemen om slingers op te hangen of ballonnen op te blazen, want die waren er nog wel van Lilian’s verjaardag. Het was moeilijk om iets te verzinnen om aan hem te geven. Sowieso een cadeautje voor een jongetje van twee jaar niet echt makkelijk, maar hier al helemaal. We wilden ook niet een groot cadeau geven, want dat is dan ook weer zo patserig. Bovendien vinden de ouders van hem de bestemming van het geld ook niet nuttig. Daarom bedacht Dan eerst nog om met hem te gaan zwemmen bij een hotel, maar als snel dachten we aan de uitbarstingen die hij altijd heeft tijdens het wassen. Op een of andere manier niet gek op (koud!) water. Uiteindelijk hebben we niet echt iets geschikts kunnen bedenken, maar Annie had nog wel bellenblaas en heeft die ingepakt en gegeven. Eerst dacht ik dat hij het ingepakte cadeautje dat ratelde (door het balletje wat altijd in de dop van de bellenblaas zit) al als spelletje/muziekinstrument zag. Maar Ismael had door dat het papier eraf moest. Eenmaal uitgepakt al snel het gebruikelijke ritueel bij bellenblaas; eerst een paar minuten klungelen met het stokje en het sop, daarna vijf minuten bellen blazen en natuurlijk lekprikken en daarbij zo nu en dan grote scheuten zeepsop op de grond. Hartstikke leuk!

Dat was Ismael’s verjaardag. Mooi opgelost (door Annie). Achteraf was het maar goed dat we niet echt iets gekocht hadden, want de ouders deden er verder gewoon niets aan. Niet gek, maar toch…
Graag wilden Annie en ik nog even naar de stad. Snel via onze tuin naar de straat die naar het ‘station’ leidt. Op het moment dat we de deur uitstapten zagen we allemaal ronde botten in de tuin liggen. Toost had blijkbaar alle restjes van gisteren gekregen en daar mag hij blij mee zijn, want als het aan Edwin ligt krijgt hij weinig tot niets. “Mozus kon ook veertig dagen zonder eten overleven in de woestijn, dus voor een hond…”

Naast de coole post die Annie kreeg (een t-shirt met de opdruk ‘hǿken in afrika’) (ja ik wist eerst ook niet wat hǿken is, maar dat blijkt het dansen, drinken, biergooien, feesten en alles bij elkaar te zijn bij de tentfeesten. Dus…) zijn we nog een ijsje gaan eten bij Piecity. Toevallig was Edwin daar ook en we spraken met hem over de site en dat we misschien vanaf daar het vuurwerk wilden gaan bekijken.
Eerst was er namelijk het plan om ‘een weekendje’ naar een hotel te gaan, om er even tussenuit te gaan. Ja, Dan heeft altijd van die originele ideeën en was best leuk. In de buurt van dat hotel hadden ze het vuurwerk en het klonk allemaal goed. Totdat Bill zei dat dat hotel misschien niet zo’n goed idee was, omdat er ‘wel eens’ prostituees gesignaleerd worden. Zeg maar.
Maar nu dus het idee om naar the plot the gaan, dan onze aardappelsalade meenemen en gezellig picknicken bij het vuurwerk. Dit idee hadden we in Piecity met Edwin gedeeld en hij zei ‘waarom blijven we daar niet slapen?’. Ja, waarom eigenlijk niet? Wel leuk eigenlijk. Edwin is na het ijsje naar Dan gegaan en Annie en ik naar het internetcafé. Daar werd ik gebeld door Dan. Hij vertelde dat Edwin hem het idee had uitgelegd en het leek hem wel wat. Mooi in de buitenlucht slapen… Leuk. Mooi dat was dan dat!
Béétje jammer dat Edwin alweer aan het terugkrabbelen was, omdat hij vond dat het al laat werd en donker en om dan nu nog richting ‘plot’ te gaan… Ahh!! Leek ons net zo’n geweldig avontuur. Misschien volgende week dan maar…!?

Die dag hebben we daarom maar de eigengemaakte aardappelsalade in de woonkamer op gaan eten, samen met ‘pancakes’ van Edwin. Tijdens het eten kwamen we op een of andere manier op de romance tussen Dan en Annie. Op de terugweg in de minibus raakte Dan Annie per ongeluk aan bij haar schouder en toen zei Dan iets van ‘oooh misschien is nu niet het goede moment’. In ieder geval Dan wilde wel met Annie trouwen, maar dan moest ze wel in Londen komen wonen. Ja, dat ging er bij Annie dus niet in hè! Annie wil in Friesland blijven en daar valt niet over te discussiëren. Half om half dan? Eerst een half jaar in Friesland en dan…? Nee!
Vond Dan toch jammer. Hij zag het al helemaal voor zich, samen op (dat dan weer wel) een boerderijtje en dan een bedrijf opstarten voor duck plucking. Haha geniaal! Maar dat vond Annie dus niet. Omdat Annie niet wilde is Lilian Dan’s volgende nieuwe grote missie. Deze relatie is nu nog in ontwikkeling. Maar de Engelsman moet oppassen, want Edwin heeft Lilian nu ook op het oog. Edwin volgt Dan namelijk bij elke stap. Als Dan voor Annie gaat, dan gaat Edwin ook voor haar. Niet omdat hij haar dan zo geweldig vindt, nee hij houdt wel van wat competitie.
Op een gegeven moment zegt Dan ‘En waar is Imke trouwens in dit geheel?’. Want het feit dat hij mijn haar bewaard in een doosje onder zijn bed, naast andere oude rotzooi van mij maakt deze soap toch alleen maar mooier. Maar nee, Imke veilig langs de zijlijn. Mooi alles wat volgen en de boel vooral níet opruien. :D * * *