ijsvrij

15.00 uur woensdag 11 okt. 06
slaapkamer


Gister viel het met Annie nog wel een beetje tegen. Gelukkig kon ze eerst wel uitslapen en rustig aan doen. Daarna is ze ook naar school gegaan. Al het begeleiden en lesgeven vreet echt nog veel energie bij haar. De buik- en hoofdpijn, het overgeven… is gelukkig over. Maar stapje voor stapje kan ze weer wat meer doen.
En vandaag… :D is officieel vastgesteld door de dokter dat Annie geen malaria meer heeft! Door een nieuwe bloedtest, ook deze keer zonder handschoentjes, werd het duidelijk dat de parasiet uit het bloed verdwenen is. Het is nu dus alleen een kwestie van aansterken. (en inderdaad tijd...) Wel heeft ze om het aansterken te bevorderen nog weer nieuwe medicijnen gekregen.
Na het bezoekje aan de dokter zijn we even naar het internetcafé gegaan. Voor Annie natuurlijk ‘snel-weer-beter-worden-mailtjes-en-reacties’ en dat zal daardoor nu wel extra snel gebeuren. Op het laatst was ik nog de internetkosten aan het afrekenen en Annie was intussen naar een bijruimte gegaan van het internetcafé, waar ze boeken, spelletjes, papier, pennen etc. verkopen. Door het tussenraam zag ik haar in Engelse school- en leesboekjes neuzen en was benieuwd of ze ook schoolboekjes in Bemba zag liggen. Gewoon vragen aan Annie was niet mogelijk, want dat zou ze niet horen. Schreeuwen was wel mogelijk, maar op zich voelde ik daar niet zoveel voor. Dus ik probeerde haar aandacht te trekken door het raam en toen dat gelukt was kon ik mooi het woord ‘Bemba’ uitbeelden in de gebarentaal. De gebaren die wij de kinderen leren koppelen aan de ‘sounds’ bij extra les. Je had de reacties op alle gebaren moeten zien: b >> bal stuiteren, e >> eieren breken, m >> mmm...over buik cirkels wrijven, nog een keer die bal en als laatste een a uitbeelden. Dit is een mier (ant) die over je onderarm loopt. Na het uitbeelden van het woord wees ik naar de boeken. Echt zo grappig, want Annie begreep het en schudde nee. Geweldig! (vind ik) :D

Daarna zijn we nog maar even gaan snacken bij Pie palace, want al die gevarieerde gerechten die we ’s avonds eten zijn ook te gezond. Dit gezonde patroon hebben we even doorbroken op hetzelfde terrasje. Lovely. Als toetje hebben we beide heerlijke waterijsjes genomen op de terugweg in het busje. Deze keer donkerroze en zelfs twee per persoon. Annie en ik dachten, we doen eens gek en nemen er twee! Naja, zo gek doen we dus niet weer... Zaten we daar met twee plakkerige plastic zakjes met waterijs. De rest van de passagiers zal wel gedacht hebben ‘Moet je die twee verwende muzungu’s daar nu eens zien zitten met twee ijsjes in de hand’. En ze hadden gelijk. Erg handig twee ijsjes… Vooral om vast te houden, als het ‘ijskoud‘ is. Helemaal als je gezellig knus in het busje gepropt zit tegen de anderen aan... En tegelijkertijd ook nog af moet rekenen voor het vervoer. Het mooie nog is dat we de ijsjes eigenlijk niet eens helemaal op konden. Maar Nederlander dat we zijn hebben we ze toch naar binnen gewerkt. Immers zonde om weg te gooien... Maar deze belevenis nu mooi als wijze les voor de volgende keer. :)

Eenmaal thuis heeft Annie vol trots haar sticker uitgezocht als beloning voor de topprestatie die ze heeft geleverd. Na de strijd van afgelopen week is ze toch echt Z.K.P.S. >> Zambiaans Kampioen Pillen Slikken! ;) De paarse glitternijlpaard zorgde voor genoeg voldoening bij Annie en die heeft ze dan ook uitgekozen. Handtekeningen zijn eind november te verkrijgen en ook is het dan mogelijk om de kampioenssticker te bewonderen in haar reisschriftje.
Nu is Annie nog in de race om A.K.P.S. te worden; kampioen van heel Afrika. Vandaag moet ze zes pillen (tegelijk) nemen in de kleur oranje, wat het slikken natuurlijk een stuk dragelijker maakt! Daarnaast nog drie pillen extra per dag. Deze battle duurt nog zo’n vijf dagen, dus ik houd je op de hoogte. Kijken of er nóg een schittering in het schrift en op het gezicht Annie komt. Wordt spannend...
Net hoorde ik trouwens een ‘Aaaah…’ van Annie en ik wist dat ze bezig was om de zes oranje pillen naar binnen te werken. Dus ik zei ‘Hoefst se ek alle seis tagelyk op te iten!’ Want zo klonk het, net alsof ze alle zes pillen tegelijk in haar mond gestopt had. Maar ze zei “Nee, dat haw ik ek net... Dit is allinnich noch mar ien!” En ze was op die ene gaan kauwen. Jammer dat de smaak niet echt zo was als wat ze er van had verwacht. Gelukkig, de bikkel dat ze was en is, heeft ze ook nog de andere vijf pillen binnen gekregen. (dit echter zonder te kauwen)
Wel grappig wat Annie nog zei ‘Ha, normaal drink ik wol ris seis bier achter elkoar op... No seis pillen..’ En toen vroeg ik waar deze pillen eigenlijk voor waren zei ze ‘Dat wit ik net.’ Moest ze zelf ook wel om lachen. And me too! Hahah. :D

Dan (die Engelse flip. Want ik weet dat het woordje ‘Dan’ aan het begin van een zin, eerst leest als het Nederlandse woordje ‘dan’) is nu inmiddels ook al thuis van de ochtend en kwam met de mededeling dat er morgen geen school is. Er is dan een (nationale?) lerarendag :? Echt Zambiaans om dit pas minder dan een dag te horen te krijgen. Van een huisgenoot. Als Dan niet bij ons in huis had gewoond, dan (nu is het wel het Nederlandse woordje :p ) hadden we het niet eens geweten. Maar ik vind het wel leuk, van die typische dingen.
Annie en ik hebben het er trouwens ook even over gehad, wat nu precies die nationale lerarendag inhoud en waarom de hele school een dag vrij heeft. Onze, oké alle eer aan Annie, conclusie was, dat ze hier dit jaar vast nog geen ijsvrij hebben gehad. En natuurlijk is het morgen de perfecte dag om dat in te halen. Daarom gaan we de ‘ijsvrij’ ook even heel letterlijk nemen. >> Morgen gaan we de stad in en nemen lepels mee als bagage. Als eerste gaan we dan naar de supermarkt Shoprite en kopen daar een grote bak met (caramel?)ijs. Daarna voordat het smelt snel naar het park rennen en… smullen maar!! Dit mag ook als receptentip :idea: beschouwd worden, maar ik weet niet of het in Nederland nu nog toe te passen is. Qua weer dan. Het begon al behoorlijk herfst te worden hoorde ik. (?)
Na onze smulpartij moeten we nog maar even wat echte boodschappen doen, naar de markt, het internetcafé misschien, naar de immigration om een stempel te krijgen in het paspoort, post checken… En om de dag af te maken op de terugweg heel misschien nog wel een waterijsje. :D Hoezo ijsvrij!! * * *