vijftien is een mooi getal

7.20 uur zaterdag 7 okt. 06
slaapkamer

Weekend! Vanochtend werd ik met idee wakker dat er een kruipbeest in mijn mouw zat van mijn pyama, bleek dat ik niet eens een shirt met mouwen aanhad maar een hempje. Ik had weer eens een droom.
Daarna zijn Annie en ik al vrolijk door gegaan met het ‘Medicatie Schema voor Annie’! We maken er al een spel van. Net als op de basisschool kan ze een stickertje verdienen. :D Eerst moet ze streepjes verzamelen in het schema en als ze die heeft afgerond dan… 8-) Dat zijn trouwens heel wat streepjes, namelijk dertien per dag. !!
Om 4 uur vanochtend heeft ze nog even een banaan gegeten, dus dat is een goed teken! Het ‘mooie’ is dat ze haar ouders nog niet heeft gebeld. Ze wilde niet dat ze bezorgd waren. Nu denkt iedereen dus dat we nog op safari gaan. Maar dat volgende week!

maandag 9 okt. 06
Gister deed Annie een stapje vooruit qua gezondheid. Ik een stapje achteruit. Het is was gister erg heet en daardoor moest ik waarschijnlijk dan ook een paar keer overgeven. Lilian (en ze was niet de enige) begon al te denken ‘Als het maar niet…’. Want sommige uitingen kwamen overeen met het begin van Annie. Ik kon niets binnenhouden en alles deed (best wel :) ) zeer. Gelukkig was dit maar voor één dag.
Want vandaag! Had ik nog wel wat last in de ochtend, maar ben toch naar school gegaan. Ik hoopte dat het wel over zou gaan. Gewoon doorgaan. Dus vanochtend ben ik samen met Lilian, die behoorlijk last van haar keel had, richting de Beautiful Gate gelopen. Annie bleef vandaag nog maar even thuis. Morgen wil ze het weer proberen.
De hele ochtend was ik wel wat minder behulpzaam en kwam wat minder vaak van mijn zak cement af. Maar Dan wist ervan en ook zijn energielevel was niet zo hoog. Hij heeft trouwens wel een erg leuke manier van lesgeven. Dan is hier tot januari, gaat dan voor zo’n vier weken even terug naar Engeland en daarna weer hierheen. Ben benieuwd hoe deze klas, Grade 4, gaat reageren op de ‘nieuwe’ manier van lesgeven. Ze krijgen in het nieuwe schooljaar (wat hier in januari begint) namelijk weer een Zambiaanse leerkracht, dus eigenlijk moeten ze weer wennen aan de oude manier van lesgeven. De Zambiaanse manier is strakker en met veel kopiëren. Ben dus benieuwd.
Na de gebruikelijke ochtend is het op maandag altijd tijd voor de ‘staffmeeting’. Dus weer een hoop gezang en gebeden. Vooral hardop en door elkaar heen. Het enige nadeel, niet dat er zoveel voordelen van zijn, is dat de leerlingen die op maandag extra bijles hebben erg lang moeten wachten. En wanneer hun leerkracht ze er niet aan herinnerd dat ze extra les hebben, dan vergeten ze dat wel eens. Zo ook vandaag. Wel jammer want ik kan ze nog een hoop leren. Niet dat ik zo slim en goed ben om ze wat bij te brengen, de kids hebben gewone een hele minimale basis. Voor zover je van een basis kunt spreken.
Omdat er dus geen ‘kip’ was, ben ik naar de bouw van de nieuwe school gegaan. Ook deze om bananenplanten water te geven. Na een paar boompjes kwam Edwin bij me of ik op de andere school (de oude school) wilde helpen bij het maken van de schutting. Deze was namelijk omgevallen en niet makkelijk door één persoon weer te ‘fixen’. Dus ik mee naar de school en echt te hele schutting was omgekieperd. Dat is niet een licht ding, maar bestaat uit allemaal planken van grof hout. Superzwaar dus. Het plan was om nieuwe gaten te graven zodat de schutting weer stabiel werd. Maar echt die gaten graven… In de hitte… Niet normaal! Het was alsof je met een schep in stenen stond te graven. Schoot van geen meter op. Uiteindelijk heeft een andere jongen, James, het van mij overgenomen. Oké, als je zo aandringt! :)

’s Avonds hebben we nog meer geklust, namelijk een mooi 'slot' op onze slaapkamerdeur. Het was eigenlijk meer een spijker die we omgeslagen hebben en er mooi van de binnenkant voor kunnen schuiven, maar werkt perfect! Normaal gaat de deur namelijk automatisch open en reageert niet op de kruk. Maar nu kunnen we dus gewoon de deur dicht doen. Kunnen er ook geen (malaria)muggen binnen komen! ;)
We zijn geëindigd met het vangen van muggen. Lilian heeft allemaal doosjes mee genomen met daarin plastic handschoentjes. Die gebruikt Lilian bij het schoonmaken, wat ze ‘zo nu en dan’ doet haha. Diezelfde handschoentjes heb ik deze keer gebruikt. En nee mem niet voor het schoonmaken, maar om de muggen te vangen. Uiteindelijk had ik er veertien in onze kamer gevangen! Woehoe! Dus ik kon met een goed gevoel onder mijn muskietennet kruipen. Ik lig er nog maar net onder, zegt Annie ‘Hjir sit noch ien op myn net... Fyftjen is in moai getal’. Nou vooruit dan maar! Voor het goede doel dus weer die heerlijke handschoentjes aangetrokken. Vijftien keer minder gezoem om ons heen. Heerlijk. * * *