the results... ?

11.00 uur vrijdag 29 sep. 06
slaapkamer


Vandaag weer fanatiek aan de slag op school. De dag na de elections en als het goed is (ik herhaal als het goed is) komt vandaag de uitslag. Thelma vond het weer eens niet nodig om te op te komen dagen, dus al zonder vragen naar hoe en wat ben ik naar het lokaal van Grade 2 gelopen. Het wordt zo langzamerhand al bijna mijn eigen klasje. Er waren deze keer maar zes van de twintig kinderen aanwezig, omdat sommige Zambianen deze dag (net als Thelma) ook als vrije dag beschouwen. Maar ik vond het helemaal niet erg, want het was nu mooi een klein groepje.
(Ik hoor nu trouwens buiten heel wat lawaai van kippen. Annie is gaan kijken en het was Toost die achter de kippen aan ging. Hij krijgt niet genoeg eten en al helemaal niet nu na de pups… Daarom zou hij, ik bedoel zij, waarschijnlijk aan een kippenboutje beginnen. De kippen hebben het trouwens nu net allemaal overleefd.)
Maar doordat er maar weinig kinderen waren, had ik mooi de mogelijkheid om ze wat meer individuele begeleiding te geven.

Ik ben begonnen met Maths, omdat ik nog op het bord zag staan dat ze homework hadden gekregen van dat vak. Dus ik heb er weer een schriftje bij gepakt en de sommen huiswerksommen overgeschreven op het bord. Stapje voor stapje zijn we door deze sommen heen gegaan. Ook had ik nog een ‘geweldig’ idee bedacht voor het nakijken. In Nederland zijn de leerlingen wel gewend om de schriften te wisselen, zodat ze het werk van elkaar nakijken. Dit wilde ik nu ook eens proberen in deze klas. Nou dat dus niet zo’n succes!
Ik had ze uitgelegd dat ze de schriften moesten doordraaien, omdat we het rekenwerk van elkaar gingen checken. Dus ik nog controleren of iedereen elkaars schriftje had en na mijn rondje klas had iedereen dan eindelijk het juiste werk voor zich liggen. Maar ik had amper een som met ze gedaan en ik merkte dat iedereen alweer zijn eigen schrift had. Dit doen ze normaal dus nooit en ze zijn helemaal gewend om de eigen spullen te bewaken. De kids hebben namelijk maar weinig; een grijs potlood, een schriftje (soms twee) en dat dan in een plastic tasje. Wanneer ze mazzel hebben dan hebben ze hetzelfde alleen dan nog een gummetje en een scheermesje (‘leuke’ puntenslijper) en dat dan in een rugzak. Maar dat is alleen voor de ‘rijkere’ kinderen.

Na het hoogtepunt van de ochtend, het rekenen, ben ik begonnen met de ‘sounds’. Omdat ze vaak de woorden net even verkeerd uitspreken, zo zeggen ze de letter r wanneer er een l staat en andersom. Vreemd maar waar. Dus heb ik (idee van Dan) gebaren gekoppeld aan de geluiden en letters van het alfabet. Om te beginnen eerst maar de eerste zeven letters van het alfabet. Ik liet ze in een ‘line’ staan, schreef de letter op het bord en deed vervolgens het geluid met het gebaar voor. Ze vonden het helemaal geweldig en het ging ook nog eens geweldig.
Als controle en leuke herhaling heb ik galgje gedaan met een miniwoord. Het was een woord van drie letters en ze konden alleen maar kiezen uit de net geoefende letters (én gebaren). Was erg leuk!
Deze oefening was nog net niet afgerond, maar daar kwam teacher Ivy binnen. Alle kinderen moesten meteen naar huis. Niet bij een vriendje spelen of zo, maar in een rechte lijn naar huis. Toen ik vroeg waarom, zei ze dat het was omdat de uitslag van de verkiezingen kwamen en dat het dan beter was dat ze thuis waren. Ik kreeg zelfs een beetje het idee dat het niet veilig was voor ze. Achteraf bleek dat dit niet het geval was, maar dat er in sommige klassen maar één of twee kinderen aanwezig waren en dat ze daarom naar huis werden gestuurd. Als ik dat had geweten, dan had ik ‘mijn’ zes kinderen gewoon in de klas laten zitten en verder les gegeven. Het was ideaal nu een klein groepje, maar het was al te laat om dat nog op te pakken.

Dus ik heb mijn spullen gepakt, Annie gesmst dat ze niet naar school hoefde te komen en Lilian opgehaald zodat we samen Dan op konden halen en gezellig met z’n allen naar huis. Nou het werd nog gezelliger, want Annie had het smsje niet gelezen en was dus net op school aangekomen. Voor haar dus veertig minuten lopen op het warmste moment van de dag.

Annie wilde graag de dag nog breken, want ze had nu al een tijdje niet echt iets nuttigs gedaan. Dus we zijn nog even naar de stad gegaan. (Waar ik achteraf dus heel blij mee was!) Eerst de post ophalen. Niet voor Dan, maar voor mezelf! :D En daarna nog even naar het internetcafé.
Daar kreeg Lilian via de mail te horen dat haar ‘ticket-sponsor’ het geld terug wilde. Dit omdat Lilian, voordat ze weg ging, aan hem had door gegeven dat ze naar een katholieke school ging met kinderen die allemaal aids hadden. En nadat ze hier een paar dagen was, heeft ze een brief naar iedereen (inclusief haar sponsor) gestuurd met daarin hoe het allemaal hier is. Daaruit maakte hij op dat de school niet katholiek was en dat de kinderen niet allemaal aids hadden. En dat is dan ook de reden waarom ze nu het geld terug moet geven. Echt raar. Het geloof is niet overduidelijk katholiek, maar ze geloven wel degelijk. (en hoe!) Daarnaast heb je nog het onderwerp aids… In landen als Zambia doen ze nog heel geheimzinnig over de ziekte. We weten dus niet hoeveel kinderen er hier werkelijk aids hebben. En misschien is dat ook wel beter.
Maar zoals ‘die man’ zijn reden heeft om het geld terug te vragen van Lilian. Klinkt het net alsof het beter zou zijn dat ze katholiek waren en even worse dat het beter zou zijn dat ze allemaal aids zouden hebben… Zo bedoelt hij het niet, maar toch… Vreemde uitspraak. * * *