van passagiers zoeken.. tot ' saai' vergaderen

(tada!) zondag 17 sept. 06 0.03 uur

Na onze uitje (iets minder avontuurlijk dan gepland) in de stad zijn we weer met een busje naar huis gegaan. Die trip is een verhaal apart. Dus ik zal ook werkelijk dit verhaal even apart nemen.
Eigenlijk is het een heel goed openbaar-vervoer-systeem en misschien ook wat voor in Nederland. Ik zie het al helemaal voor me, maar jullie nog niet dus ik zal proberen het uit te leggen.
Wij wonen nu in het gebied dat ‘Ammis’ heet. De busjes rijden gewoon kriskras door dat gebied en pikken iedereen op die ze tegenkomen. Toeterend rijden ze door de ‘straten’ en wachten op een bevestiging om mee te gaan van mensen die langslopen. Dan is er nog zoiets. Wanneer je in Nederland een bus wilt halen en bent (zoals ik heel soms ook wel eens heb) íets later, dan moet je echt rennen om te zorgen dat je nog mee kunt. Hier… rijden ze zelfs in z’n achteruit (dit doet me denken aan Marten die z’n rijbewijs in 1x heeft gehaald; nogmaals gefeliciteerd! :D ) een zijweggetje in om de mensen te halen. Al een paar keer is een busje ons komen halen vanuit een zijstraatje, maar ook toen we al in het busje zaten hebben we anderen opgehaald. Dit ging soms over wegen, dat kun je niet eens meer wegen noemen. Er zitten supergrote gaten en heuvels in de weg die ervoor zorgen dat de onderkant van het busje over de grond schuurt. Óf de motor slaat af en dan moeten ze weer even duwen... en klaar!
Deze busjes hebben verder geen tijden, maar vertrekken pas vanaf het station als het busje vol is.
Weer zoiets, ongelofelijk hoeveel er in zo’n busje passen. Stel je voor... Het is te vergelijken zo’n wit busje in Nederland. Normaal kunnen er dan twee personen voorin, drie in het midden en drie achterin.(?) In Zambia: de chauffeur rechtsvoor, drie ernaast en vervolgens nog vijftien achterin. Knus in rijtjes van vier en soms nog wat scheef ernaast. Wat er dan ook voor zorgt dat Annie, Lilian en ik (letterlijk en figuurlijk) heel close zijn geworden, haha.
Ik zou daar graag een foto van willen maken, maar durf het nog niet zo goed want alle volwassen mensen houden er niet van om zomaar op de foto te komen. (goh, raar.. in Nederland wel?) Maar ik weet nog niet zo goed wat voor reactie ik moet verwachten. De kinderen vinden het daarentegen reuze interessant en hadden vaak al een ‘vette pose’ in gedachten om op de foto te komen.
Maar geweldig dus die lichtblauwe dingen. Die busjes. Geen bustijden, altijd plek, niet duur, knus. kortom: Nederland take a look at Zambia! (Voelt bijna als een betoog, zo met die laatste slotzin)

Even weer iets heel anders. Annie en ik zijn namelijk verplicht om te s.l.o.-en. (s.l.o. = studie loopbaan ontwikkeling). Dus vergaderen over de stage en dat ook notuleren. Dat was wel zo lachwekkend samen. Vooral omdat je normaal vergadert over dingen waarbij je elkaar kunt aanvullen en dingen met elkaar deelt wat nog niet besproken is. Dat is bij ons dus op zich niet nodig.
Dus we begonnen. Aanwezig? Annie en Imke Afwezig? Alleen dat al. Notulist? Annie. En dan kwamen er meteen al opmerkingen als ‘Dan moeten we maar een schema maken voor wie wanneer notulist en voorzitter is.’ En dat ging nog wel even zo door. (Voor wie zich verveelt... De notulen staan helemaal onderstaan. Wat een lol hadden we! :D ). Als vaste punten op de agenda hadden we ‘prayers’ en ‘praises’, afgekeken van de Beautiful Gate. Daar hebben bij hun ‘s.l.o.’ altijd een onderdeel met ‘prayers’ en ‘praises’.
Prayers is een lijstje waar ze voor gaan bidden de komende week en praises is een lijstje met bedanken voor dingen die gebeurd zijn. Ik moest aan die manier wel erg wennen (voor wie dat nog niet door had), maar wat wel lief (schattig, enig) was dat ze bij praises “That Lily and Imke did arrived safely” hadden. Isn’t that sweet!

Voor de liefhebbers onze notulen.. >>

------------------------------------------------------------------
S. L. O.
Aanwezig: Imke en Annie
Voorzitter: Imke
Notulist: Annie
- Opening/ handenwassen/ bidden
- Prayers and praises
- Gezangen
- Opmerkingen
- Stagevoortgang (voor de algemene ontwikkeling zie: imkeishier.waarbenjij.nu en annie.shareyourstory.nl)
- Problemen
- Oplossingen
- W.v.t.v/b.k. ((wat verder ten vloer/ bed komt) Omdat we geen tafel hebben..)
- Afspraken volgende vergadering
- Afsluiting
- Amen.


- Opening/ handenwassen/ bidden
De voorzitter heet de SLO groep mwaiseni.
Nadat de voorzitter mulishani heeft gevraagd antwoord de studiegroep met bwino.
Imke bidt tot god om te bedanken dat er een laptop bestaat. Amen. Ohja en dat er water is. En Annie bidt dat er geen kakkerlakken meer zijn. Imke zegt dat die nog kunnen komen, want die kunnen nog komen omdat Edwin ééntje stukgetrapt heeft. Ps. Amen.

(Er komt een ingezonden stuk binnen die een appel meeneemt. Imke gaat spontaan op haar knieën. (van het lachen) )

- Prayers and praises
Imke bedankt Annie dat ze goed opgevangen is en veilig geland is net als Lilian. Verder bidt ze dat alle competenties in het verslag aan de orde zullen komen en dat het dak op de nieuwe Beautiful Gate school voor de regentijd erop zit.
Annie wil Imke bedanken voor het vastleggen van het vangen van de kakkerlak. Annie wil verder bedanken voor dat het minibusje zijn deur weer vast heeft gekregen en bedanken voor de mensen die God gestuurd heeft om het minibusje aan te duwen toen deze op een heuvel vast zat.

- Gezangen
Imke heeft een gezang met ons gedeeld met heel veel verschillende toonladders in maar één woord. Voor meer inspiratie hebben we even bij de buren geluisterd, voor gezangen met een hoog ‘O my God’ gehalte. De inspiratie is vooral gebaseerd op de tekst en vooral niet op het zang gedeelte en toonvastigheid.

- Opmerkingen
Annie vindt dat er lekker is gekookt; de stamppotrap is door Imke bedacht. Imke heeft haar haar gewassen met koud water. Annie trouwens ook. Lilian trouwens niet. We moeten niet vergeten cadeautjes te kopen voor alle vrienden die jarig zijn. Ook moeten we niet vergeten de malariapil van deze week te nemen. Goed Cola, brood en bananen blijven eten en niet vergeten het water te kopen. Imke wilde gewoon gitaar spelen. Kleren moeten gewassen worden met BOOM! en de ronde wassteen.

- Stagevoortgang
De komende week:
We kijken in wat voor klas we deze week zitten. We willen de theorie.... Oké, hier komen we later op terug.

- Problemen
Er is weer geen water. Annie vermorzelt soms per ongeluk stenen. Dit verschijnsel wordt mede mogelijk gemaakt door het actief bijhouden van het actief opwinden van de opwindbare zaklamp. Imke heeft een mogelijke malariamug in haar muskietennet gesignaleerd. We hebben geen hamer. We hebben geen wasmachine. We hebben geen koelkast. We hebben geen vriezer. We hebben geen afwasmachine. We hebben ook geen stofzuiger. Geen magnetron en oven. Wel hebben we geluidsoverlast. We hebben maar twee kookpitten. We hebben geen ijsblokjesmaker. We hebben geen schroefjes en Annie haar slippers gaan steeds los. Ons ingekomen stuk heeft ook een probleem; elke avond een paddenserenade. We kennen hier geen kerkliedjes en we kennen geen gebeden. Imke haar shampoo is bijna op en er ligt ook allemaal rode stof in huis.

- Oplossingen

Meer emmers/bakken/flessen met water opvangen. Imke moet vervolgens de zaklamp opwinden als Annie op padden/ kakkerlakkenjacht gaat. Annie geeft Imke haar actief opwindbare zaklamp, waar Imke meteen gebruik van maakt. Annie wacht ondertussen rustig af. Ze heeft al één aan de buitenkant gevonden. Ze is bang dat de mogelijke malariamug zich heeft verstopt in één van de knuffels. Ze ziet deze dan ook als grootste verdachten. Dit punt wordt vervolgd. Omdat we geen hamer hebben gaan we een steen gebruiken. De was doen we met de hand en natuurlijk met BOOM! En de ronde wassteen.

De voorzitter heeft de vergadering vroegtijdig beëindigd om deze op een ander tijdstip voort te zetten.
------------------------------------------------------------------
* * *