stamppot rap

18.00 uur zaterdag 16 sep. 06
slaapkamer


Vanochtend zijn we eerst nog even naar de nieuwe school gegaan, omdat Lilian graag opnames wilde maken. Lilian gaat proberen (en dat lukt natuurlijk) om een documentaire te maken over de nieuwe school. Met die dvd wil ze mensen enthousiast maken om dit project te sponsoren. Ze gaat hier helemaal in op. Als een ware nieuwslezer (wat ze vroeger ook heeft gedaan) heb ik opnames van haar en de omgeving gemaakt. Net echt.
Lilian had thuis al geld verzameld en vroeg aan Bill wanneer en waar hij dit voor zou kunnen gebruiken. Waarop Bill antwoorde dat het perfect te gebruiken was voor het cement dat ze nodig hadden. Het cement is bij het bouwen het duurst en dat was echt nodig... Daar ging het geld van Lilian (en de rest) dus heen en dat was een moment wat ze zeker vast wilde leggen op camera. Dat dus nog gedaan en daarna terug over het intussen welvertrouwde pad.

Verder zijn we weer even de stad in geweest. Een tweede poging van Lilian om geld op te nemen en wat lukte! ‘Even’ naar het internetcafé, wat al snel twee uurtjes werd en daarna nog boodschappen doen voor ons maal.
Het was vandaag extra druk in de stad, omdat er weer een promotie was voor ‘the elections’. Overal in de stad hangen posters van kandidaten (er is zelfs een vrouw als kandidaat), iedereen deelt flyers uit en heeft shirts aan met krachtige oneliners erop. Het stemmen is hier ‘a real big thing’ en ben benieuwd hoe de laatste promotieweken eruit komen te zien. Vandaag was er een soort vote-for-me-concert. Allemaal leuke muziek, wat werd afgewisseld met speeches. Mijn beeld van deze mensen (misschien een vooroordeel) was dat ze niet stil kunnen zitten en gaan dansen, wanneer er muziek te horen is. Nou bij deze vote-for-me-concert dus echt niet! Iedereen stond onder bomen, in de schaduw, armen over elkaar en een kritische blik naar het podium gericht. Dat kan dus ook…

19.51 uur
woonkamer
Niet te geloven wat wij nu aan het eten zijn... Stamppot Rap; ‘Rep’. (of hoe je Rap ook maar schrijft) De aardappelen staan nu op, de rap gesneden en gehakt met uitjes in de pan. We maken gewoon een Nederlands gerecht met een Zambiaans tintje. Rap is groene groente en lijkt op andijvie en (hoe heet dat ook alweer) die groente die een beetje wittig is van onderen en groen aan de bovenkant. We eten het wel vaak bij oma. Mmm… In ieder geval! Déze groente is Zambiaans en wij maken er stamppot van. Ik heb er écht zin in, haha.
Edwin is er niet zo weg van, het enige wat hij zei was ‘potatoes again?’. Wij ons VET uitsloven om een héérlijk maal te maken en dan krijg je dat. Ach... de bedoeling is goed.

21.49 uur
woonkamer
We hebben het geproefd én… heeeeer-lijk. Haha, ik blijf het grappig vinden. Gewoon aardappelen koken, goed stampen met een beetje olie of jus, ‘Rap’ er door heen stampen.. Een beetje (daar is ie weer!) aromat en noodmuskaat, goed stampen en tadaa! Voor iedereen een aanrader. Dus heb je toevallig Rap in huis, just try it!
Maar zelfs Edwin vond het lekker en vroeg hoe en wat. Missie dus geslaagd..
Het was trouwens niet dat we zomaar bedachten ‘Kom, we gaan stamppot maken!’. Nee, het was meer een noodoplossing. In de keuken is op de bakplaat ruimte voor twee pannen en we hadden een pan om de aardappelen te koken en een steelpan om de gehakt met uit te bakken. We hadden dus verder niet echt ruimte om de Rap te koken/bakken. Dus toen zei ik 'We stampen de aardappelen en doen de Rap er gewoon doorheen'. Lilian omarmde me alleen al bij het idee. Ze is blijkbaar gek op stamppotjes, haha.

Nog voor het eten was ik even op de laptop van Annie. Beetje foto’s bekijken en overzetten... Kwam Ishmael bij me (voor het eerst echt naast me) zitten. En dan denk je vast, nou én? Nou dat vond ik gewoon super koel, dus! :) Hij heeft pinball met me op de laptop gespeeld (hij is nog maar 2 jaar oud, dus lachwekkend om te zien hoe hij om de knopjes aan het drukken was). Daarna hebben we nog zittend gedanst op ‘Ik ben lekker stout’ van Annie M.G. Schmidt, de muziek die hij van de i-Pod in z’n oren had. Hij schaterlachen..! Geweldig! Echt een mooi gezicht en kon het daarom ook niet laten om een foto te maken.
Hiermee maak ik jullie wel heel erg lekker en het is natuurlijk ook het leukst om echte foto’s te bekijken, maar ik doe mijn best. Hopelijk lukt het binnenkort om jullie alles te laten zien.

Even heel wat anders... Veel van jullie kwamen met het idee om een WK kaatsen te houden in Zambia. Nou er is een begin hoor, we hebben er (hier) in ieder geval een talentje bij hoor! Ishmael wil de leren kaatsbal niet meer inleveren. Hij begon zelfs te huilen toen ik met de bal aan Edwin en Dan uit wilde leggen hoe je op moest slaan. Niet dat ik zelf zo stond te springen om het kaatsen hier te promoten hoor, maar Dan vroeg of ik ook aan sport deed. Uhm.. ja. Volleybal en… ‘kaatsen’ >> :D :D Leg alleen het spelletje maar eens uit. Nu als bonus mocht het in het Engels.. Maar ik heb een poging gedaan en ach het begin is er.
Ben nu op zich ‘best wel’ moe, morgen weer een dag. Slaap lekker! * * *