spiker poepe mei teacher sampa
Door: imke
Blijf op de hoogte en volg Imke
08 December 2006 | Zambia, Lusaka
11.03 uur vrijdag 24 november 2006 – slaapkamer Kitwe–
Vanochtend begon het heerlijke ‘normale’ ritme weer. Weer helpen met water opvangen, het originele doortrekken van de wc... Blij dat ik weer ‘thuis’ ben! Als het goed is kan ik vandaag mijn Zambian dress ophalen bij de tailor. Want het is alweer twee weken geleden dat Annie en ik samen met teacher Banda richting de tailor zijn gegaan. De dag ervoor hebben we zelf goede kwaliteit, zes meter i-chi-tenge-material gekocht en dat ging hij (de tailor, ben z’n naam even kwijt) (Maurice) gebruiken om een Zambiaanse outfit van te maken. Een outfit (model, ontwerp) uitzoeken viel nog niet mee, want er waren zoveel verschillende modellen. Regelmatig heb ik in de stad gedacht ‘Ja, dat is mooi. Nee, dat niet...’ wanneer er een kleurrijke Zambiaanse vrouw voorbij kwam lopen. Maar als je dan werkelijk bij de tailor bent... Gelukkig hielp hij en vooral Miss Banda ons bij het uitzoeken. Miss Banda had een duidelijke mening ‘Nee, Annie moet mouwtjes! Nee, Imke niet.’ Over de lengte, het model... ‘Nee, langer is beter voor haar lichaam’. En toen Annie eindelijk een model voor de top had gevonden en dit aangaf vroeg de tailor ‘Are you sure?’. Waarop Annie nee zei. ‘Oké doe het dan maar niet, want die vind ik niet mooi’. Haha, lekkere drukte en mooi sfeertje in het kleine naaikamertje. Alle rokken, topjes en jurken die al af waren, hingen in alle maten, soorten en kleuren aan de muur hingen. Ik heb alleen aangegeven dat ik een simpel model wil hebben en niet te westers. Dus een lange rok, veel stof, shirt niet te laag en strak... Voor de rest kwamen de ervaren mensen er wel uit. Mooi is dat.
Annie heeft die van haar al binnen een week gekregen en helemaal mooi. Als het goed is komt ze in het kleurrijke gevaarte het vliegtuig uitstappen in Nederland. Mooi in het Nederlandse weer en de Nederlandse drukte omhuppelen in die kleding. :D Ben benieuwd of haar lap stof op het hoofd nog gelukt is, want dat valt nog niet mee. (zie oefenfoto's van ons! :D )
Haar jurk heeft ze ook aangedaan op haar laatste dag lesgeven. Naja van lesgeven kwam natuurlijk niet veel. Die ochtend in de ‘Library’ omkleden, want het had geregend en dus overal dikke drap. Zou zonde zijn als het meteen al goor werd. Omgekleed en wel stapt ze het lokaal binnen, waar door de regen maar tien in zaten. Je had die koppen moeten zien! De ogen drie keer zo groot en de mond wagenwijd... ‘Aaaah!!’ Geweldig (gelukkig de camera bij de hand). Annie wilde met de namenlijst beginnen waarbij de kids normaal altijd ‘Goodmorning teacher Annie’ zeggen. Een Zambian dress bij een Fryske Annie... Dit kon natuurlijk niet en ik vroeg daarom aan de leerlingen om een Bemba te bedenken, die ze vervolgens de hele dag moesten gebruiken.
Musa kwam met ‘Sampa’ maar wist verder niet wat de betekenis daarvan in het Engels was. De rest wist eigenlijk ook niets anders of beters, dus het werd ‘Goodmorning teacher Sampa’. Grade 4 hield het de hele ochtend braaf vol en wat hadden ze een lol! De eerste uurtjes heeft Annie, uhmm teacher Sampa, nog geprobeerd de laatste revision te doen, maar de klas was (gek genoeg) erg onrustig. Het laatste half uur hadden we spelletjes ingepland, maar daar waren we al eerder mee begonnen. Spijker poepen, snoep happen... Ze konden niet wachten tot ze aan de beurt waren. Het ging heerlijk! * * *
“ English not my first language cause officially I’m from Spain,
So writing this poem with a little bit more struggle and pain ”
De eerste Engelse rijmregels die ik had bedacht voor Dan. Ik had namelijk een lootje getrokken met zijn naam erop voor sinterklaas. Dat gaan we namelijk met z’n vijven vieren. Toevallig had Dan mij getrokken en in zijn gedicht een stappenplan gemaakt om mij van mijn ‘cockroach fear’ af te helpen. Ik moest een camouflagepetje opzetten, met schoenpoets (brandende) strijdstrepen op mijn wangen en een vliegenmepper als slagwapen. Helemaal leuk. Voor hem had ik een stappenplan gemaakt met ‘How to become a non-mietje’. Mietje was wel bekend bij hem, dus hij had het meteen al door.
Verder nog leuke cadeautjes, gedichten (viel allemaal nog niet mee), ‘chocoladeletters’ (Edwin had de letters uit karton geknipt en daarop een Lion-ish-chocolade-snack geplakt) en lekker gegeten die avond.
29 nov. ’06 02.27 uur – thuis in Kitwe op het vertrouwde bed -
Cool: een muskiet boven mijn hoofd te zoemen. Geritsel bij mijn kleding (afvalzak) Een rat? Geritsel bij mijn kaarten, buiten jankende honden, binnen een jankende Ginger. Dat ga ik niet missen...
11.50 uur woensdag 6 dec. ‘06 - Lusaka, hotel Holiday Inn –
Gisteravond ben ik met Dan uit eten geweest. Niet met z’n tweeën, maar met z’n vieren. Naar een Chinees restaurant met de eigenaar (manager) van Holiday Inn, Adrian, en zijn vrouw Jill.
Ik zag er eerst wel wat tegen op. Wat moesten we aan? Hoe zullen ze zijn tijdens het eten? Waar moeten we over praten? Zullen ze mijn Engels knullig vinden?
Na op het laatst snel te hebben gebadderd en voor mijn groenbruinige outfit te hebben gekozen, gingen we precies op tijd naar beneden. We waren zelfs nog te vroeg.
Adrian kwam eraan in z’n verwassen shirt en casual broek. Een paar minuten later kwam z’n vrouw er ook aan en na het voorstellen en begroeten met twee kussen op de wang, zijn we naar het buiten gegaan om in Adrian’s jeep op zoek te gaan naar het restaurant. Wat nog niet meeviel... Na vijftien minuten verschillende keren vragen aan bewakers bij de hekken, omkeren en meningsverschillen tussen het stel, zijn we uiteindelijk naar een Chinees restaurant gegaan waarbij ze het wel eens waren over de weg. Achteraf viel het weer eens 100% mee, zoals bij alle dingen waar ik van te voren tegenop zie. Heel leuk gekletst tussen het vragen om de chefkok, klagen wanneer het water, ijs en de wijn nou eens kwam en de belletjes van Adrian door. Nee, maar het viel me echt heel erg mee. Voor Dan was het natuurlijk wat makkelijker, want hij had ze al eens eerder ontmoet en hij werd uitgenodigd hier gratis te overnachten. Ook kan hij gewoon in zijn moedertaal met ze kletsen...
Anyway... ik ben zelfs een beetje trots op mezelf dat ik me er doorheen heb geslagen. Zelfs de Engelsman was trots op me! :) * * *
Vanochtend begon het heerlijke ‘normale’ ritme weer. Weer helpen met water opvangen, het originele doortrekken van de wc... Blij dat ik weer ‘thuis’ ben! Als het goed is kan ik vandaag mijn Zambian dress ophalen bij de tailor. Want het is alweer twee weken geleden dat Annie en ik samen met teacher Banda richting de tailor zijn gegaan. De dag ervoor hebben we zelf goede kwaliteit, zes meter i-chi-tenge-material gekocht en dat ging hij (de tailor, ben z’n naam even kwijt) (Maurice) gebruiken om een Zambiaanse outfit van te maken. Een outfit (model, ontwerp) uitzoeken viel nog niet mee, want er waren zoveel verschillende modellen. Regelmatig heb ik in de stad gedacht ‘Ja, dat is mooi. Nee, dat niet...’ wanneer er een kleurrijke Zambiaanse vrouw voorbij kwam lopen. Maar als je dan werkelijk bij de tailor bent... Gelukkig hielp hij en vooral Miss Banda ons bij het uitzoeken. Miss Banda had een duidelijke mening ‘Nee, Annie moet mouwtjes! Nee, Imke niet.’ Over de lengte, het model... ‘Nee, langer is beter voor haar lichaam’. En toen Annie eindelijk een model voor de top had gevonden en dit aangaf vroeg de tailor ‘Are you sure?’. Waarop Annie nee zei. ‘Oké doe het dan maar niet, want die vind ik niet mooi’. Haha, lekkere drukte en mooi sfeertje in het kleine naaikamertje. Alle rokken, topjes en jurken die al af waren, hingen in alle maten, soorten en kleuren aan de muur hingen. Ik heb alleen aangegeven dat ik een simpel model wil hebben en niet te westers. Dus een lange rok, veel stof, shirt niet te laag en strak... Voor de rest kwamen de ervaren mensen er wel uit. Mooi is dat.
Annie heeft die van haar al binnen een week gekregen en helemaal mooi. Als het goed is komt ze in het kleurrijke gevaarte het vliegtuig uitstappen in Nederland. Mooi in het Nederlandse weer en de Nederlandse drukte omhuppelen in die kleding. :D Ben benieuwd of haar lap stof op het hoofd nog gelukt is, want dat valt nog niet mee. (zie oefenfoto's van ons! :D )
Haar jurk heeft ze ook aangedaan op haar laatste dag lesgeven. Naja van lesgeven kwam natuurlijk niet veel. Die ochtend in de ‘Library’ omkleden, want het had geregend en dus overal dikke drap. Zou zonde zijn als het meteen al goor werd. Omgekleed en wel stapt ze het lokaal binnen, waar door de regen maar tien in zaten. Je had die koppen moeten zien! De ogen drie keer zo groot en de mond wagenwijd... ‘Aaaah!!’ Geweldig (gelukkig de camera bij de hand). Annie wilde met de namenlijst beginnen waarbij de kids normaal altijd ‘Goodmorning teacher Annie’ zeggen. Een Zambian dress bij een Fryske Annie... Dit kon natuurlijk niet en ik vroeg daarom aan de leerlingen om een Bemba te bedenken, die ze vervolgens de hele dag moesten gebruiken.
Musa kwam met ‘Sampa’ maar wist verder niet wat de betekenis daarvan in het Engels was. De rest wist eigenlijk ook niets anders of beters, dus het werd ‘Goodmorning teacher Sampa’. Grade 4 hield het de hele ochtend braaf vol en wat hadden ze een lol! De eerste uurtjes heeft Annie, uhmm teacher Sampa, nog geprobeerd de laatste revision te doen, maar de klas was (gek genoeg) erg onrustig. Het laatste half uur hadden we spelletjes ingepland, maar daar waren we al eerder mee begonnen. Spijker poepen, snoep happen... Ze konden niet wachten tot ze aan de beurt waren. Het ging heerlijk! * * *
“ English not my first language cause officially I’m from Spain,
So writing this poem with a little bit more struggle and pain ”
De eerste Engelse rijmregels die ik had bedacht voor Dan. Ik had namelijk een lootje getrokken met zijn naam erop voor sinterklaas. Dat gaan we namelijk met z’n vijven vieren. Toevallig had Dan mij getrokken en in zijn gedicht een stappenplan gemaakt om mij van mijn ‘cockroach fear’ af te helpen. Ik moest een camouflagepetje opzetten, met schoenpoets (brandende) strijdstrepen op mijn wangen en een vliegenmepper als slagwapen. Helemaal leuk. Voor hem had ik een stappenplan gemaakt met ‘How to become a non-mietje’. Mietje was wel bekend bij hem, dus hij had het meteen al door.
Verder nog leuke cadeautjes, gedichten (viel allemaal nog niet mee), ‘chocoladeletters’ (Edwin had de letters uit karton geknipt en daarop een Lion-ish-chocolade-snack geplakt) en lekker gegeten die avond.
29 nov. ’06 02.27 uur – thuis in Kitwe op het vertrouwde bed -
Cool: een muskiet boven mijn hoofd te zoemen. Geritsel bij mijn kleding (afvalzak) Een rat? Geritsel bij mijn kaarten, buiten jankende honden, binnen een jankende Ginger. Dat ga ik niet missen...
11.50 uur woensdag 6 dec. ‘06 - Lusaka, hotel Holiday Inn –
Gisteravond ben ik met Dan uit eten geweest. Niet met z’n tweeën, maar met z’n vieren. Naar een Chinees restaurant met de eigenaar (manager) van Holiday Inn, Adrian, en zijn vrouw Jill.
Ik zag er eerst wel wat tegen op. Wat moesten we aan? Hoe zullen ze zijn tijdens het eten? Waar moeten we over praten? Zullen ze mijn Engels knullig vinden?
Na op het laatst snel te hebben gebadderd en voor mijn groenbruinige outfit te hebben gekozen, gingen we precies op tijd naar beneden. We waren zelfs nog te vroeg.
Adrian kwam eraan in z’n verwassen shirt en casual broek. Een paar minuten later kwam z’n vrouw er ook aan en na het voorstellen en begroeten met twee kussen op de wang, zijn we naar het buiten gegaan om in Adrian’s jeep op zoek te gaan naar het restaurant. Wat nog niet meeviel... Na vijftien minuten verschillende keren vragen aan bewakers bij de hekken, omkeren en meningsverschillen tussen het stel, zijn we uiteindelijk naar een Chinees restaurant gegaan waarbij ze het wel eens waren over de weg. Achteraf viel het weer eens 100% mee, zoals bij alle dingen waar ik van te voren tegenop zie. Heel leuk gekletst tussen het vragen om de chefkok, klagen wanneer het water, ijs en de wijn nou eens kwam en de belletjes van Adrian door. Nee, maar het viel me echt heel erg mee. Voor Dan was het natuurlijk wat makkelijker, want hij had ze al eens eerder ontmoet en hij werd uitgenodigd hier gratis te overnachten. Ook kan hij gewoon in zijn moedertaal met ze kletsen...
Anyway... ik ben zelfs een beetje trots op mezelf dat ik me er doorheen heb geslagen. Zelfs de Engelsman was trots op me! :) * * *
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
