Part #3 Strân, see en snorkelje

Lombok hat ten noordwesten trije moaie lytse eilannen lizzen: Gili Air, Gili Meno en Gili Trawangan. Wy binne fanôf Lombok begûn op it rêstige Gili Air. De reis der nei ta wie al in hiele belibbenis. Op de earste houten slowboat pasten we helaas net mear, der mochten maksimaal mar tweintich minsken op. De folgende boat moast en soe foar ús wêze en dat slagge gelokkich. Ûnder geselskip fan sa'n 48(!) oaren gongen we op reis nei de oare kant mei alles der op en der oan. Al skommeljend gongen we dy kant út. Op sich net in probleem, mar ús backpacks leinen mei dy fan in Brits stel hielendal foarop de punt fan de boat. Dy tassen leinen gefaarlik tichtby de râne en waarden best wiet fan it opspattende wetter. De jonge fan it Britse stel hat noch freonlik frege, sa't se dat dêr sa goed kinne, at de bagaazje miskien krékt wat oars lizze mocht.. We hawwe aardich gniisd kinnen om syn droege humor en opmerkingen, prachtich!

Wy dienen dus as earste Gili Air oan, dit eilân leit it tichtste by Lombok. It is in grien en rêstich eilân sûnder auto's, brommers of oar drok ferkear. Kinst dysels ferpleatse mei in fyts, in karke mei in hynder derfoar of rinnende. Dat joech al in hearlik relaxste sfear. We ha dêr hearlik oan it strân sitte kinnen, wat ite en drinke, genietsje fan de sinsûndergong, mar foaral ús nije hobby: snorkeljen! Wat in feest om fan ús húske in pear meter nei it strân te rinnen, ûnderweis in snorkelsetsje op te pikken en sa it wetter yn it stappen. Hoechst net in soad muoite te dwaan om fuort allegear moais ûnder wetter te sjen. Betiden waanden we ús yn in akwarium omringt mei prachtige koralen, fisken en wylst ús snorkeltrip sels seeskildpadden (!). Wat in prachtbist om te sjen. Hoecht dy swimt, sa no en dan mei de kop boppe wetter komt en him foaral neat fan oaren oan lûkt.

Dit snorkeljen ha we fierder setten op it eilân Gili Trawangan. Mei ien ferskil dat we 'foar de doar' skildpadden besjoen hawwe! Net mei in trip of oare toeristen. Allinne wy, de skildpadden en al dy oare sebra-, clown-, mini-, neus-, groeps-, ljochtjouwende-, disko-, reinbôge- en al dy oare fisken! (de nammen fan de fisken binne net betrouber mar gehiel ynspirearre op it úterlik fan dizze fisken) Spitigernôch gjin ûnder wetter foto's...
Neist al dit moais, rûn der noch wat moais rûn op dit eilân (naja rinne): broertjelief Marten! Fan te foaren wie it yn teory in mooglikheid om elkoar te treffen, mar yn de praktyk noch mar de fraach. Dochs is it slagge en ha him tegeare mei syn freon Stef we elkoar troffen. Gesellich efkes, 'kort maar krachtig' sille we mar sizze, want de oare deis (tongersdei) is Marten alwer der fan troch gongen.

Sels binne we ôfrûne sneon fierder gongen per (fast)boat nei Amed. Op ús lêste eilân fan Yndonesië: Bali. Dizze streek op noardeast Bali is tige populair by dûkers en snorkelaars (dat binne wy dus). Dit komt bynammen troch in twatal skipswrakken dy krekt foar de kust lizze, sa'n 30 km byinoar wei. Dit moasten wy fansels mei ús eigen eagen besjen, dus binne we earst op in hierde scooter en mei twa snorkelsetsjes ôfsetten nei in Japans wrak. Dêrnei binne we oer de kronkeljende kustdykjes nei in grutter wrak riden: de USS Liberty. Op 11 jannewaris 1942 (it is dan midden yn de oarloch en Yndonesië wurdt beset troch Japan) is dit Amerikaanske frachtskip fan 120 meter lingte twa kear rekke troch in Japanske ûnderseeër. It kin net mear fierder en strandt op de kuststrook. Ús besite wie dêrtsjinoer in echt hichtepuntsje, want rûnom it wrak waarden we omringt mei talleaze grutte en lytse fisken (en dûkers). Ferbazingwekkend wie it hoe it koraal harren ûntwikkele hat op de boat en dat levere in moai plaatsje op. 

Nei we dy jûns ien fan ús lekkerste gerjochchten hân hienen (smaakfolle beppe-sop, in hearlike curry, mar foaral dy geweldige sûkelarjemousse mei iis, jum!) binne we op bêd gongen. Net mei in geweldige nachtrêst troch in foarby ridende ferkear, mar wol klear foar ús ferfolch nei Ubud.